Το παραμύθι αυτό το "έγραψε" (με τη βοήθεια της αδερφής μου φυσικά) ο γιός μου σε ηλικία 6 χρόνων και το δραματοποιήσαμε "οικογενειακώς". Βασικό Ρόλο στην όλη ιστορία παίζει η μικρή μου κόρη ή οποία έκανε την είσοδο της στη ζωή μας (και κυρίως στη ζωή του αδελφού της) λίγους μήνες πριν τη δημιουργία του παραμυθιού, και έφερε τα "πάνω - κάτω". Τώρα πια η μικρή κοντεύει 6 χρονών, και συνεχίζει ακάθεκτη να μας αναστατώνει, ο γιός μου έχει μπει για τα καλά στην εφηβεία, έχει σταματήσει να φτιάχνει παραμύθια, ή τουλάχιστον έχει πάψει να τα μοιράζεται μαζί μας, και γω ..... ενώ τότε διασκέδαζα την περίοδο της "λοχείας" που με κρατούσε για κάποιο διάστημα μακριά απ τις ευθύνες της δουλειάς, τώρα ή μάλλον εδώ και δύο χρόνια "απολαμβάνω" τις "χαρές" της ΑΝΕΡΓΙΑΣ …
Τι να πω?? Και ζήσανε αυτοί καλά …. και μείς καλύτερα ….. μάλλον….
